Polska droga Fiata

nalizowany został w Warszawie. Na miejsce podpisa- nia wybrano Motoprojekt. Nie tyle ze wzgl´du na wy- strój wn´trza gmachu, nawiàzujàcy do rzymskiej ar- chitektury, co dla podkreÊlenia wkładu, jakie to przedsi´biorstwo wniosło do umowy. Wszystko odby- ło si´ w obecnoÊci prezesa Agnelli, grona wysokich osobistoÊci Fiata oraz – równie wysoko postawionych – przedstawicieli polskich ministerstw. Na koƒcowym dokumencie zło˝yli swe podpisy dyrektor generalny Fiata, Niccolò Gioia, dyrektor Pionu Samochodów Osobowych, Sergio Palmuzzi, dyrektor naczelny Pol- -Motu, Andrzej Górecki oraz dyrektor handlowy, An- drzej Władyka. Wieczorem, podczas uroczystej kolacji w pałacu w Jabłonnej, prezes Fiata i polski minister wznieÊli toasty, dzi´kujàc wszystkim, którzy współtwo- rzyli kontrakt oraz wyrazili nadziej´, ˝e zostanie zreali- zowany pomyÊlnie. Charakter zawartego kontraktu był odmienny i znacznie szerszy od wczeÊniejszych porozumieƒ tego rodzaju. W Polsce miała zostaç uruchomiona produk- cja samochodu małolitra˝owego pod nazwà Polski Fiat 126p. Jego parametry były identyczne jak mode- lu, którego produkcja miała si´ rozpoczàç w Cassino w drugim półroczu 1972 r. Zaprojektowany od nowa kompleks fabryczny w Polsce nazwano od tej pory – Fabrykà Samochodów Małolitra˝owych. Docelowo planowano produkcj´ 150 tys. samocho- dów rocznie. Wkrótce, gdy si´ okazało, ˝e zapotrze- bowanie rynku jest znacznie wi´ksze, podniesiono jà do 200 tysi´cy. Wydatki dewizowe, poniesione na Zachodzie na zakup maszyn i oprzyrzàdowa- Director Andrzej Władyka. At a black-tie dinner held in the Jabłonna palace that night, Fiat President and the Polish Minister toasted everybody who worked on the contract and expressed the hope it would be successfully carried out. The latest contract was different and its scope far wider than any other previous agreements of the type: the 126 small-engine car named Polski Fiat 126p to be made in Poland was identical with another model soon to be launched in Cassino in the second half of 1972. From now on, the brand new facility built in Poland would be called Fabryka Samochodów Małolitra˝owych or Small- Engine Car Plant. Production plans called for a target volume of 150,000 cars per year but very soon, when the market demanded much more, the number was raised to 200,000. Hard currency costs of machinery and equipment bought in the West were to be covered with export earnings. Sales of FSM products included 820,000 drive systems for the 126 cars manufactured in Italy plus 50,000 ready-made cars which Fiat planned to sell in Italy and other western countries through its own distribution network. Like in the 1965 licensing agreement, FSM also obtained the right to use the Polski Fiat brand while cars meant for export would display the Fiat brand. The contract received broad media coverage all over Europe. Swiss daily “Journal de Gen¯ve” reported at the end of October 1971: “Here we see an example of industrial cooperation of a different kind, cooperation between two countries with different economic systems. Responding to the Polish requests, Fiat based 48