Polska droga Fiata

formerly Stalingradzka Street, and at the Mostoprojekt rotunda at St. Barbara Street where the talks were held. The basic question to decide was what sort of car should be manufactured in Poland. At one time, the 127 model going through the last stage of the launch in Fiat’s plant seemed to be the answer. But the decision was complicated by a most vital issue for the Polish party – offset arrangements. All 127 assemblies were manufactured in Italy rendering offset payments with Polish-made components impossible. Payment with ready-made 127 cars was unrealistic, either. But the outlook for a 126 model, the smallest Fiat car and a possible alternative, seemed more optimistic. The model, planned for a 1972 launch, was in the design stage as a successor to the old 500. Fiat could cut production of powertrain systems in Italian plants and buy them in Poland instead. Fiat was also thinking of purchasing a certain number of ready-made 126 cars for sale in Italy. Production costs represented another important consideration when selecting the right model. Studies carried out by Fiat at the request of the Polish partner showed that with a comparable production size the 127 costs would be higher than the 126 costs by 20 – 25%, a fact not to be ignored when calculating prices. And they had to remember the authorities, including Mr. Gierek himself, wanted an affordable car, a car for everybody, so it had to be as inexpensive as possible. The 126 was selected with a view to mass production. Any other car would have cost much more than the simple four-person vehicle, easy to repair and inexpensive to use. pensaty. Oferty przedstawiły równie˝ Volkswagen (NSU Prinz 4 lub Beatle), Ford, Toyota oraz Nissan, lecz zawarte w nich propozycje ró˝niły si´ od polskich koncepcji. Rozmowy z Fiatem toczyły si´ szybko, chocia˝ iloÊç problemów, zarówno technicznych, jak i handlowych, była przeogromna. W budynku Pol-Motu przy dawnej ul. Stalingradzkiej, a dzisiaj – Jagielloƒskiej, i w rotun- dzie Motoprojektu przy ulicy Êw. Barbary, gdzie toczy- ły si´ rozmowy, Êwiatła gasły póênà nocà. Jednym z podstawowych problemów był oczywiÊcie wybór samochodu, który b´dzie wytwarzany w Polsce. Wydawało si´ nawet, ˝e b´dzie nim 127 znajdujàcy si´ właÊnie w zakładach fiatowskich w koƒcowej fazie uru- chomienia. Jednak w tym przypadku powa˝nà trudnoÊç sprawiała, zasadnicza dla strony polskiej, rekompensa- ta. Wszystkie zespoły produkowano we Włoszech, wi´c na dostawy z Polski, którymi zamierzano spłacaç na- le˝noÊci, nie było szans. Z kolei spłata wyłàcznie dosta- wami samochodów 127 była nierealna. Inaczej sprawa wyglàdała jeÊli chodzi o – rozwa˝any alternatywnie – najmniejszy model fiatowski – 126. Ten model, który miał si´ pojawiç na rynku w 1972 r., znajdował si´ na deskach projektantów jako nast´pca produkowanej od wielu lat „pi´çsetki”. Fiat dostrzegał tutaj mo˝liwoÊç ograniczania produkcji zespołów nap´dowych we wło- skich fabrykach i kupowania ich w Polsce. Nie wyklu- czał te˝ zakupu pewnej liczby gotowych samochodów 126 i sprzedawania ich na rynku włoskim. Nie bez znaczenia dla wyboru modelu był równie˝ koszt produkcji. Z analizy opracowanej przez Fiata Budowa fabryki w Tychach Construction of the plant in Tychy 46