Polska droga Fiata

WłaÊnie finalizowały si´ zawody o to, kto otrzyma li- cencj´ na wejÊcie z produkcjà samochodów na polski rynek: Citroën czy Fiat? Firma włoska proponowała warunki korzystniejsze. Nie ˝àdała opłat w okresie monta˝u samochodów, zaÊ na etapie produkcji – 5% od włoskiej ceny dla samochodów osobowych i 8% dla pojazdów wojskowych. Citroën – w okresie monta˝u – 4-7%, a od wozów produkowanych – 15%. Za Fiatem przemawiały równie˝ warunki kredytowe: in 1926, 70 percent of the total output was shipped abroad. The 1929 economic crash put an end to the boom: in less than two years, production dropped by half and Fiat managed to recover its former standing only in the late1930’s thanks to adding two new models: 508 Balilla and 518 Ardita to its production portfolio. Balilla became Fiat’s first affordable car aimed at a wide spectrum of customers. Its four-cylinder, 20 HP, 995 cc engine could reach speeds of 85 km per hour and Fiat sold 113,000 Balilla units in five years. The Balilla became a sales hit of the 30’s, attracting the attention of the Polish government looking for an opportunity to start production of an affordable car in Poland. Poland Looks towards Balilla At the end of 1929, the Polish government started negotiations regarding the assembly and then production of passenger cars and trucks. Certain political considerations seemed to point to the French industry as a favored partner, and specifically two car makers: Renault and Citroën. Paƒstwowe Zakłady In˝ynieryjne, PZIn˝ (State Engineering Plant), in which the State Treasury held 90% shares, was chosen to be the car maker. The plant included, among others, Paƒstwowa Wytwórnia Samochodów (State Car Plant), formerly Centralne Warsztaty Samochodowe (Central Car Workshop), and Zakłady Mechaniczne in Ursus (URSUS Engineering Works). Eager for new investment projects, the Polish government was even inclined to offer considerable incentives to the future company, which were to include Fiat 518 Ardita 10 Fiat 508 Balilla Rzàd polski, zainteresowany inwestycjami, skłonny był nawet do udzielenia znacznych przywilejów wybranej przez siebie firmie. Chodziło o zwolnienie od cła cz´Êci importowanych do monta˝u samochodów, zach´ty fi- nansowe dla prywatnych klientów oraz obowiàzek za- kupywania przez administracj´ paƒstwowà licencyjnych samochodów. W zamian ˝àdano kredytów na zakup maszyn i modernizacj´ PZIn˝.